آقای شبکه

مک آدرس چیست؟

Media access control (کنترل دسترسی رسانه) به قطعه سخت افزاری اطلاق می شود که نحوه انتقال داده ها به شبکه را کنترل می کند. آدرس MAC آدرس فیزیکی است که به طور منحصر به فرد هر دستگاه را در یک شبکه مشخص شناسایی می کند. در مدل مرجع OSI برای شبکه، MAC یک دستگاه لایه 2 یا لایه پیوند داده است و آدرس MAC یک آدرس لایه 2 است. در عصر کنونی اینترنت، اکثر دستگاه ها به صورت فیزیکی با کابل اترنت یا به صورت بی سیم با Wi-Fi متصل می شوند. هر دو روش از آدرس های MAC برای شناسایی یک دستگاه در شبکه استفاده می کنند.

یک MAC Address از 12 رقم هگزا دسیمال تشکیل شده است که معمولاً به شش جفت که با خط فاصله از هم جدا می شوند، گروه بندی می شوند. آدرس های MAC از 00-00-00-00-00-00 تا FF-FF-FF-FF-FF-FF در دسترس هستند. نیمه اول شماره معمولاً به عنوان شناسه سازنده (OUI یا Organisationally Unique Identifier) استفاده می شود، در حالی که نیمه دوم به عنوان شناسه دستگاه است و مختص NIC هستند و توسط سازنده برای هر کارت NIC استفاده می شود. امروزه تقریباً در تمام دستگاه‌های شبکه سازمانی، اعم از Wi-Fi یا Etheet، این عدد در طول فرآیند تولید در دستگاه کدگذاری می‌شود. این پیشوندهای MAC توسط کمیته مرجع ثبت IEEE به هر سازمان یا فروشنده اختصاص داده می شود.

چند نمونه از OUI فروشندگان شناخته شده عبارتند از:

CC:46:D6 – Cisco

3C:5A:B4 – Google, Inc.

3C:D9:2B – Hewlett Packard

00:9A:CD – HUAWEI TECHNOLOGIES CO.,LTD

فروشندگان یا سازندگان می توانند از هر ترتیبی برای ارقام خاص NIC استفاده کنند، اما پیشوند باید همان باشد که توسط IEEE ارائه شده است.

هر آدرس MAC برای کارت شبکه نصب شده روی یک دستگاه منحصر به فرد است، اما تعداد بیت های شناسایی دستگاه محدود است، به این معنی که سازندگان از آنها مجددا استفاده می کنند. هر سازنده حدود 1.68 میلیون آدرس در دسترس دارد، بنابراین وقتی دستگاهی را با یک آدرس MAC که به FF-FF-FF ختم می شود رایت می کند، دوباره از 00-00-00 شروع می شود. این رویکرد فرض می‌کند که بعید است دو دستگاه با آدرس یکسان در یک بخش شبکه محلی قرار گیرند.

هیچ دو دستگاهی در یک شبکه محلی نباید آدرس MAC یکسانی داشته باشند. اگر این اتفاق بیفتد، هر دو دستگاه مشکلات ارتباطی خواهند داشت زیرا شبکه محلی در مورد اینکه کدام دستگاه باید بسته را دریافت کند سردرگم می شود. هنگامی که یک سوئیچ برای یافتن گیرنده مورد نظر، بسته ای را به همه پورت ها برودکست می کند، هر دستگاهی که اول پاسخ دهد، جریان بسته ارسالی به آن را دریافت می کند. اگر دستگاه ریستارت شود، از بین برود یا خاموش شود، گره دیگری ممکن است بسته ها را دریافت کند.

برای برقراری ارتباط بین دو دستگاه در شبکه، به دو آدرس نیاز داریم: آدرس IP و آدرس MAC. این دو، به NIC (کارت رابط شبکه) هر دستگاهی که می تواند به اینترنت متصل شود اختصاص داده می شود. از پروتکل ARP نیز برای ارتباط یک آدرس منطقی با یک آدرس فیزیکی یا MAC استفاده می شود.

NIC چیست؟

یک NIC در شبکه یک اتصال کامل و تمام وقت رایانه‌ای به یک شبکه را توسط پیاده‌سازی لایه فیزیکی برای برقراری ارتباط با لایه استاندارد پیوند داده مانند Etheet یا Wi-Fi را ارائه می‌دهد. هر کارت یک دستگاه را نشان می‌دهد و می‌تواند جریان داده را در شبکه آماده، انتقال و کنترل کند. NIC از مدل OSI برای ارسال سیگنال در لایه فیزیکی، انتقال بسته‌های داده در لایه شبکه و به عنوان رابط در لایه TCP/IP استفاده می‌شود.

کارت شبکه به عنوان واسطه بین کامپیوتر و شبکه داده عمل می‌کند. به عنوان مثال زمانی که کاربر یک صفحه وب را درخواست می‌کند، کامپیوتر درخواست را به کارت شبکه انتقال می‌دهد که آن را به تکانه‌های الکترونیکی تبدیل می‌کند. این تکانه‌ها توسط یک وب سرور در اینترنت دریافت می‌شوند و با ارسال صفحه وب به عنوان سیگنال‌های برقی به کارت شبکه به عنوان پاسخ می‌فرستند. کارت شبکه این سیگنال‌ها را دریافت می‌کند و آنها را به داده‌های قابل نمایش در کامپیوتر ترجمه می‌کند.

چرا باید آدرس MAC در شبکه LAN منحصر به فرد باشد؟

اگر یک شبکه LAN دو یا چند دستگاه با آدرس MAC یکسان دارد، آن شبکه کار نخواهد کرد. فرض کنید سه دستگاه A، B و C از طریق یک سوئیچ شبکه به یک شبکه متصل شده اند. مک آدرس این دستگاه ها به ترتیب 11000ABB28FC، 00000ABB28FC و 00000ABB28FC می باشد. NIC دستگاه های B و C آدرس MAC یکسانی دارند. اگر دستگاه A یک قاب داده را به آدرس 00000ABB28FC بفرستد، سوئیچ نمی تواند این فریم را به مقصد برساند، زیرا دو گیرنده از این قاب داده دارد.

ما می توانیم این مثال را با تصویر زیر درک کنیم:

هر دستگاه چند MAC ADDRESS دارد؟

هر دستگاه‌ می تواند بیش از یک مک آدرس داشته باشد. برای نمونه یک لپ تاپ را در نظر بگیرید. در صورتی که این لپتاپ دارای پورت اترنت و wifi باشد، برای هر یک از این دو اتصال مک آدرس‌های متفاوتی وجود دارد. بلوتوث نیز با مک آدرس خاص خودش کار می‌کند.

تفاوت آدرس MAC و آدرس IP در چیست؟

یک آدرس MAC و یک آدرس IP هر کدام دستگاه های شبکه را شناسایی می کنند، اما این کار را در سطوح مختلف انجام می دهند. تفاوت های بین این دو را بررسی می کنیم و می آموزیم که چرا هر دو ضروری هستند.

هر کامپیوتر یا دستگاهی در اینترنت دارای دو نوع آدرس است: آدرس فیزیکی و آدرس اینترنتی.

ـ آدرس فیزیکی: که به آن کنترل دسترسی رسانه یا آدرس MAC نیز می گویند. دستگاه را به دستگاه های دیگر در همان شبکه محلی شناسایی می کند.

ـ آدرس اینترنتی یا آدرس IP: دستگاه را در سطح جهانی شناسایی می کند. یک بسته شبکه برای رسیدن به مقصد به هر دو آدرس نیاز دارد.

برخی از تفاوت های اصلی بین مک آدرس و آدرس IP عبارتند از:

آدرس MAC                                                        آدرس IP

شناسایی محلی                                            شناسایی جهانی

 لایه 2                                                            لایه 3

آدرس فیزیکی                                                  آدرس منطقی

تعداد بیت ها و تخصیص آدرس و قالب بندی آدرس نیز در این دو متفاوت است.

یک آدرس MAC مسئول شناسایی محلی و یک آدرس IP برای شناسایی جهانی است. این تفاوت اصلی بین آدرس MAC و آدرس IP است و بر تفاوت آنها در تعداد بیت ها، تخصیص آدرس و تعامل تأثیر می گذارد. آدرس MAC فقط در شبکه محلی که یک دستگاه به آن متصل است مهم است و پس از خروج بسته‌ها از آن شبکه استفاده نمی‌شود یا در جریان داده حفظ نمی‌شود.

به عنوان مثال یک مرورگر وب را در نظر بگیرید،این مرورگر داده ها را با استفاده از آدرس IP مقصد به مقصدی در اینترنت هدایت می کند. آن آدرس در بسته های داده ای که پشته نرم افزار شبکه ارسال می کند، درج می شود. افراد به ندرت مستقیماً از شماره آدرس استفاده می کنند، در عوض از نام های DNS استفاده می کنند که برنامه به شماره منطبق ترجمه می کند.

روترهای اینترنت بسته ها را از شبکه مبدأ به شبکه مقصد و سپس به شبکه محلی که دستگاه مقصد به آن متصل است منتقل می کند. آن شبکه محلی آدرس IP را به یک آدرس MAC ترجمه می کند، آدرس MAC را به جریان داده اضافه می کند و داده ها را به دستگاه مناسب ارسال می کند.

تفاوت دیگر بین مک آدرس و آدرس IP نحوه تخصیص آدرس ها است. یک آدرس IP از طریق تنظیمات نرم افزاری به یک دستگاه شبکه متصل می شود و مدیران شبکه می توانند آن را در هر زمانی تغییر دهند.

 سوئیچ های شبکه محلی جداول Address Resolution Protocol (ARP) را نگهداری می کنند که آدرس های IP را به آدرس های MAC نگاشت می کند. هنگامی که روتر بسته ای را با مقصد مشخص شده توسط یک آدرس IP به سوییچ می فرستد، از جدول ARP استفاده می کند تا بداند هنگام ارسال داده ها به دستگاه به عنوان فریم های اترنت، کدام آدرس MAC را به بسته متصل کند.

نحوه پیدا کردن آدرس MAC یک دستگاه در ویندوز:

ما به راحتی می توانیم آدرس دستگاه خود را پیدا کرده یا بررسی کنیم. هر دستگاه متصل به شبکه حاوی یک آدرس MAC منحصر به فرد است، اما اگر سیستم شما دارای چندین آداپتور شبکه مانند یک آداپتور اترنت یا آداپتور بی سیم است، هر آداپتور یا NIC آدرس MAC یا آدرس فیزیکی خود را دارد.

مراحل زیر را دنبال کنید تا آدرس های MAC یک دستگاه را پیدا کنید.

1ـ روی Window Start کلیک کنید یا کلید Windows را فشار دهید.

2ـ در کادر جستجوی داده شده، cmd را تایپ کنید تا خط فرمان باز شود.

3ـ کلید Enter را فشار دهید، پنجره خط فرمان مانند تصویر زیر نمایش داده می شود:

4ـ دستور ipconfig/all را تایپ کرده و enter را فشار دهید.

5ـ اطلاعات مختلف را نشان می دهد، به پایین اسکرول کرده و physical address را بیابید. هر آدرس فیزیکی آدرس MAC دستگاه شما است.

همانطور که در تصویر بالا می بینیم، دو آدرس فیزیکی با مقادیر مختلف نشان داده شده است، یکی برای آداپتور اترنت و دیگری برای آداپتور شبکه VMware.

روترهای بی سیم و فیلتر MAC:

در شبکه های بی سیم ، فرایندی به نام فیلتر MAC یک اقدام امنیتی برای جلوگیری از دسترسی ناخواسته شبکه توسط هکرها و مزاحمان است. در فیلتر آدرس MAC، روتر طوری تنظیم شده است که ترافیک را فقط از آدرس های خاص MAC بپذیرد. به این ترتیب رایانه هایی که آدرس های MAC آنها تأیید شده باشد ، قادر به برقراری ارتباط از طریق شبکه خواهند بود حتی اگر از طریق DHCP به آنها IP جدید داده شود.

در همین حال، هکری که یک آدرس IP شبکه را ربوده است مسدود می شود زیرا آدرس MAC آنها در لیست تأیید شده قرار نخواهد گرفت و فیلتر خواهد شد.

منبع : مک آدرس چيست و چه کاربردي دارد

همانطور که می دانید کمپانی سیسکو همواره در حوزه تولید تجهیزات شبکه پیشرو بوده و امروزه محصولات این شرکت در دیتاسنترهای کل دنیا سهم زیادی دارند. تغییراتی هست که شرکت سیسکو در روش فعال‌سازی لایسنس محصولات موجود و جدید خود اجبار کرده است و ما قرار است در این مقاله در رابطه با یکی از این لایسنس ها صحبت کنیم.

لایسنس PAK سیسکو چیست؟

سیسکو سال‌ها جهت فعال‌سازی لایسنس سیستم عامل­‌ها، نرم افزارها و حتی قابلیت‌هایی که روی سخت‌افزارهای شبکه‌ای خود داشت از کلید فعال‌سازی محصول یا Product Activation Keys یا همان PAKها استفاده می­ کرد. این فرآیند به طور کلی دست و پا گیر بود و باعث انجام مراحل بیشتری در طی فرآیند تامین و نصب برای مشتریان می‌شد.

در روش PAK، که از این به بعد در این مقاله به روش کلاسیک لایسنس سیسکو نیز از آن نام خواهیم برد، یک فایل PDF یا یک برگه کاغذی حاوی یک Key که شامل حروف و اعداد بود همانند تصویر زیر، به مشتریان تحویل می­‌گردید و جهت فعال‌سازی فرد تحویل گیرنده PAK می بایست با اطلاعات کاربری خود در سایت سیسکو، بخش فعال‌سازی لایسنس وارد می­‌شد و پس از وارد کردن کلید و شماره سریال تجهیز و نرم‌افزار، فایل لایسنس را دریافت و بر روی تجهیز یا نرم‌افزار فعال می­‌کرد.

در این روش در صورتی که فرد فعال‌کننده لایسنس از آن سازمان می رفت، مشکلات زیادی برای سازمان پیش می‌آمد. سیسکو جهت جلوگیری از این مشکلات، فرآیند­های امنیتی بیشتر مانند شماره PIN را در لایسنس PAK اضافه کرد، اما یک رویکرد جامع‌تر مورد نیاز بود.

معایب لایسنس PAK سیسکو:

ـ لایسنس به یک سازمان مشخص اختصاص پیدا نمی­‌کرد و مبتنی بر تجهیز بود.

ـ لایسنس‌ها قابل انتقال نبودند و اگر یک سازمان تصمیم به فروش تجهیزات قدیمی خود می‌­گرفت، امکان انتقال وجود نداشت.

ـ در سازمان‌های بزرگ معمولا اطلاعات مربوط به PAK برای یک شخص ارسال می‌­شد در حالی که تجهیزات توسط نفر دیگری نصب و راه‌اندازی می‌گردید.

ـ مشخص نبود که کدام اکانت سیسکو برای فعال‌سازی کدام لایسنس استفاده شده است و واقعا چه مقدار از لایسنس‌های تهیه شده فعلی در حال استفاده است.

ـ اگر فرد فعال‌کننده لایسنس از آن سازمان می رفت، مشکلات زیادی برای سازمان پیش می‌آمد.

سیسکو جهت جلوگیری از این مشکلات، فرآیند­های امنیتی بیشتر مانند شماره PIN را در لایسنس PAK اضافه کرد، اما یک رویکرد جامع‌تر مورد نیاز بود.

اسمارت لایسنس سیسکو چیست؟

در سال 2018 سیسکو فرآیند تامین و تدارکات لایسنس خود را با معرفی مدل اسمارت لایسنس سیسکو (Cisco Smart Licensing) بروز رسانی کرد، اما به تازگی با معرفی سری جدید IOS-XE با نام Fuji-16.9 خاصیت Smart License دوباره بر سر زبان‌ها افتاد. و دلیل آن اجباری بودن استفاده از این ویژگی در این سری و سری‌های آتی سیستم عامل‌های XE شرکت سیسکو می‌باشد.

در واقع این ابزار را می‌توان مانند یک سیستم مدیریت کننده لایسنس در IOS-XE دانست که وظیفه آن مدیریت لایسنس‌ها و اعطای سطح دسترسی ویژگی‌های همراه آن لایسنس به دستگاه مورد نظر است. این ویژگی هر لایسنسی را قبل از اعمال شدن در دستگاه پالایش کرده و صحت و سقم آن را با سیسکو چک می‌کند. فقط در صورت سلامت بودن آن از هر نظر، لایسنس را بر روی دستگاه اعمال خواهد کرد.

پس می توان گفت، اسمارت لایسنس سیسکو باعث ساده‌تر شدن فرآیندهای سفارش‌گذاری، استقرار و مدیریت لایسنس‌ها می‌شود. این لایسنس یک مدل منعطف فعال‌سازی لایسنس‌های سیسکو است که فعال‌سازی و مدیریت لایسنس‌ها را در سازمان شما ساده‌تر و ساختارمند‌تر می‌کند.

سه قسمت اصلی اسمارت لایسنس سیسکو (Cisco Smart Licensing) شامل:

ـ اسمارت اکانت سیسکو (Cisco Smart Account)

ـ لایسنس اسمارت سیسکو (Cisco Smart License)

ـ سیستم مدیریت نرم‌افزارهای اسمارت سیسکو (Cisco Smart Software Manager – CSSM)

انواع سیسکو اسمارت لایسنس:

تمامی تجهیزات سیسکو به لایسنس احتیاج دارند و این لایسنس ها در دو نوع ارائه می شوند:

ـ لایسنس اسمارت  آنلاین : این لایسنس ها بعد از مدت مشخصی منقضی میشوند مانند: یک ساله ، سه ساله ، پنج ساله و هفت ساله.

ـ لایسنس اسمارت آفلاین: این لایسنس ها بصورت یک کد برروی دستگاه اعمال شده و نیازی به ارتباط دوره ای با سرورهای سیسکو ندارند.

• لایسنس اسمارت PLR: بوسیله این لایسنس تمامی قابلیت های موجود و بصورت فول و دائمی روی دستگاه فعال می شود. این روش فعلا برای کلیه محصولات وجود ندارد و تعدادی از آنها از قبیل سیسکو ISE، سیسکو FMC، سوئیچ های سیسکو سری 9300، سوئیچ های نکسوس سری 9000 سیسکو و برخی محصولات دیگر از این روش پشتیبانی می کنند.
• لایسنس اسمارت SLR: این مدل از که به آنها node-locked license گفته می شود، قابلیت های مشخص موجود برروی دستگاه را فعال می کند.

اسمارت اکانت سیسکو چیست؟

اسمارت اکانت سیسکو جهت سازماندهی دارایی های نرم افزاری شما و به صورت متمرکز مورد استفاده قرار میگیرد و یک راهکار ساده جهت استفاده متمرکز و سازمان یافته جهت مدیریت لایسنسهای سیسکو ارائه می دهد و به مانند یک انبار هوشمند مرکزی جهت دارایی های نرم افزاری می باشد. این اکانت مزایای دیگری از قبیل پر کردن شکاف اطلاعاتی میان واحد تامین و عملیات، استخر (Pool) اتوماتیک و منعطف لایسنس و در دسترس بودن کلیه اطلاعات در یک نمای متمرکز دارد. این اسمارت اکانت ها به دو دسته تقسیم می شوند:

ـ Customer Smart Account:

این اکانت مستقیما توسط مشتری مدیریت می‌گردد و لایسنس‌های مشتری در این اکانت ذخیره می‌شود. این نوع از اکانت در حال حاضر به شرکت های داخل ایران ارائه نمی شود.

ـ Partner Holding Account:

اکانتی است که توزیع‌کنندگان سیسکو می‌توانند لایسنس مشتریان را در آن نگهداری و مدیریت کنند. در شرایط کنونی کشور که بنا به برخی محدودیت سیسکو از ارائه اکانت مشتری بصورت مستقیم خودداری می کند.

پلتفرم مدیریت اسمارت لایسنس CSSM چیست؟

بوسیله این وب سایت مدیران شبکه می توانید تمامی لایسنس های خود را مدیریت کرده و اقداماتی از قبیل ساختن و مدیریت اکانت های مجازی (ترکیب های متفاوت لایسنس ها و محصولات )، انتقال لایسنس ها بین اکانت های مجازی، انتقال، پاک کردن و نمایش محصولات، تهیه گزارش از اکانت های مجازی و مدیریت ایمیل های اطلاع رسانی را براحتی در یک پورتال انجام دهید.

پس جهت مدیریت اسمارت لایسنس‌ها از ابزار Cisco Smart Software Manager – CSSM (به صورت ابری یا On-Prem) استفاده می‌شود و پیش نیاز استفاده از ابزار CSSM داشتن یک اسمارت اکانت سیسکو است.

چهار روش استفاده از Smart Licensing:

1ـ Direct cloud access:

در این روش دستگاه مورد نظر به طور مستقیم به اینترنت را دسترسی دارد و با کلود سیسکو ارتباط برقرار کرده و اطلاعات لایسنس را رد و بدل می کند. این روش نیازمند دسترسی تمامی دستگاه ها از طریق اینترنت دارد که در مواردی از لحاظ امنیتی توصیه نمی شود.

2ـ Proxy through:

در این روش که نسبت به روش بالا امن تر است، ارتباط دستگاه ها با لاینس سرویس سیسکو از طریق یک سرور HTTPs proxy برقرار می شود. این سرور پراکسی می‌تواند Smart Call Home Transport Gateway و یا سروری مثل Apache باشد.

3ـ Cisco Satellite:

شرکت سیسکو نرم‌افزاری رایگان تحت عنوان Cisco Satellite تولید نموده که مبنای آن مدیریت هرچه بهتر پروسه Smart Licensing است. در این صورت دستگاه مورد نظر برای انجام پروسه Smart Licensing با این نرم‌افزار ارتباط برقرار کرده و این نرم‌افزار به طور واسط اطلاعات بین دستگاه و کلود سیسکو را رد و بدل می‌نماید.

4ـ Offline:

همانطور که از اسم این روش پیداست، به صورت آفلاین و بدون نیاز به برقراری ارتباط دستگاه با کلود سیسکو انجام می‌شود. اما برای دسترسی به این روش نیازمند فعال سازی ویژگی SLR یا Specific License Reservation بر روی Smart Account خود هستید.

روش آن ایمیل و درخواست مستقیم از پشتیبانی شرکت سیسکو است که در این پروسه بایستی اولا شما توسط شرکت سیسکو احراز هویت شده و دوما دلیل کافی برای استفاده نکردن از سه روش پیشین در خصوص پیاده‌سازی Smart Licensing داشته باشید که باز هم عملا این روش برای کاربران ایرانی به دلیل وجود احراز هویت توسط شرکت سیسکو غیرقابل استفاده می‌باشد.

نحوه دریافت اسمارت اکانت سیسکو:

برای ساختن اسمارت اکانت سیسکو باید با اکانت شخصی که با ایمیل سازمانی ایجاد شده است وارد سایت سیسکو و مسیر https://id.cisco.com/signin/register شوید و در پایین صفحه گزینه New account را انتخاب کنید.

با توجه به اینکه اسمارت اکانت مربوط به سازمان است، سیسکو در این مورد ممکن است با سازمان یا شرکت ارتباط برقرار کند و اطلاعات بیشتری جهت اطمینان از وجود شرکت یا سازمان درخواست کند. بنابراین ممکن است این فرآیند زمانبر شود. بعد از ایجاد موفقیت آمیز یک اسمارت اکانت سیسکو، شما می توانید به مدیریت و سازماندهی آن اسمارت اکانت بپردازید.

در صورتی که اسمارت اکانت سیسکو سازمان قبلا ایجاد شده باشد، شما پیغام خطا دریافت می­‌کنید. در این حالت شما باید درخواست دسترسی به اسمارت اکانت موجود را از طریق گزینه Request Access to an Existing Smart Account بدهید.

نکته: لازم به ذکر است طی مراحل فوق می بایستی از IP غیر از ایران استفاده کنید؛ چرا که در صورت شناسایی سایت سیسکو به عنوان IP ایرانی دسترسی شما مسدود خواهد شد.

نحوه فعال کردن اسمارت لایسنس ها:

هنگام رجیستر شدن موفق، دستگاه یک تاییدیه دریافت می کند که برروی آن ذخیره و در ارتباطات بعدی با سیسکو استفاده میشود. بصورت دوره هر 30 روز فرآیند Smart Licensing اتفاق افتاده و این گواهی تمدید می گردد. اگر محصول یا پلتفرمی که از اسمارت لایسنس سیسکو استفاده می‌کند در بازه زمانی 30 روزه نتواند با Smart Software Manager شرکت سیسکو  ارتباط برقرار کند، اعلام خطری جهت آگاه‌سازی ارسال خواهد شد.

پس از 90 روز در صورت عدم برقراری ارتباط، لایسنس متصل شده به آن پلتفرم یا تجهیز آزاد خواهد شد اما همچنان محصول یا پلتفرم به عملکرد طبیعی خود ادامه می‌دهد. در این زمان محصول یا پلتفرم در وضعیت Authorization Expired قرار دارد. این وضعیت می‌تواند تا زمان باطل شدن گواهی دیجیتال محصول یا پلتفرم ادامه پیدا  کند، که در حدود یک سال خواهد بود. پس از این بازه زمانی محصول به حالت Evaluation بازگشته و محدودیت‌های لایسنس‌های Evaluation به آن اعمال خواهد شد.

برای فعالسازی اسمارت لایسنس بر روی روتر و سوئیچ سیسکو می توان از طریق محیط CLI و یا برای تجهیزاتی مانند سیسکو Stealthwatch، نرم افزار امنیتی سیسکو ISE، سیسکو FDM، سرویس مدیریت جامع فایروال سیسکو FMC و سرویس مدیریت جامع تماس ها و ارتباطات سیسکو CUCM می توان از رابط کاربری و گرافیکی آنها استفاده کرد.

مراحل زیر برای فعالسازی هر دستگاه باید به ترتیب انجام شوند:

• مر حله اول: فعالسازی اسمارت لایسنس محصول
• مرحله دوم: اخذ Registration Token ID از پرتال مدیریت اسمارت لایسنس CSSM یا سرور ستلایت CSSM On-Premise
• مرحله سوم: اعمال Registration Token ID بر روی محصول از طریق CLI یا GUI
• مرحله چهارم: محصول از لایسنس اسمارت مدنظر استفاده و گزارش استفاده خود را به
• اسمارت اکانت سیسکو CSSM انتقال میدهد و وضعیت اسمارت لایسنس محصول در حالت
• In-Compliance یا Out-of-Compliance قرار میگیرد.

وضعیت های اسمارت لایسنس محصولات هنگام فعالسازی:

وضعیت هر محصول پس از رجیستر شدن در اسمارت اکانت و اخذ لایسنس اسمارت به یکی از حالت های ذیل تغییر می کند:

• Enabled: فعال است
• Waiting: نمایانگر برقراری ارتباط دستگاه و سیسکو و رجیستر شدن موفق می باشد.
• Authorized: نمایانگر برقراری ارتباط دستگاه و سیسکو و اعمال درخواست برای دریافت لایسنس می باشد.
• Out-Of-Compliance: به معنی نیاز به خرید یک یا چند لایسنس می باشد.
• Eval-Period: به معنی استفاده از لایسنس آزمایشی می باشد و درصورت خریداری نکردن لایسنس منقضی می گردد.
• Grace Period: بیانگر قطع ارتباط با Cisco License Manager ئیباشد.
• Disabled: غیرفعال
• Invalid: بیانگر مغایرت entitlement tag با دیتابیس سیسکو می باشد.

منبع : اسمارت لايسنس سيسکو (Cisco Smart Licensing) چيست